Haptonomie is de wetenschap achter de haptotherapie. Hapto is afgeleid van het Griekse ‘hapsis’, wat ’tastzin’ betekent. Als baby in de buik, ontwikkel je als eerste zintuig je tastzin. Je voelt of iets goed is, of niet, of het gevaar is. Daar ga je naar toe, of daar ga je van af. Een heel primaire reflex, maar die we na de geboorte vaak afleren. In onze Westerse samenleving ligt de nadruk immers op de intelligentie, op het denken. Onze kinderen moeten zoveel mogelijk leren, nadruk ligt op prestaties. En zo hebben we afgeleerd te luisteren naar ons gevoel. Het ervaren van gevoelens en emoties wordt vaak als ongemakkelijk ervaren. Wat moet je ermee? 

Veel mensen ontwikkelen klachten omdat zij (langdurig) niet meer luisteren naar de signalen die het lijf ons geeft. Als je klachten ervaart, bijvoorbeeld stress, onzekerheid, rouw of relatieproblematiek, kan zich dat uiten in lichamelijke problemen. Zo hebben mensen met een burn-out vaak fysieke klachten waar geen medische oorzaak voor gevonden wordt. Stress zet je vast in je schouders en nek, vaak met hoofdpijn tot gevolg. Verdriet voel je als een brok in je keel, angst manifesteert zich vaak als een vage buikpijnklacht. 

Als je veel in je hoofd zit, is het moeilijk te voelen wat je in je lijf ervaart. In de haptotherapie zijn we er op gericht om daar zicht op te krijgen. Met als doel weer goed in je vel te komen zitten. Het is dus niet dat het voelen beter is dan het denken. Het gaat om de balans en om te beseffen dat je kan luisteren naar wat je lichaam je te vertellen heeft. 

Haptotherapie werkt middels gesprekken, oefeningen aan de bank en ervaringsgerichte oefeningen. Zie ook Werkwijze.